Απολογισμός 2011

Το Ποδήλατο στην Καθημερινή Ζωή των Λαρισαίων

    Το 2011 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Μια χρονιά βίαιης προσαρμογής σε μια νέα πραγματικότητα που επιβλήθηκε από την εφαρμογή αλλεπάλληλων οικονομικών μέτρων λιτότητας, ήδη από την προηγούμενη χρονιά. Όμως η πρόσκρουσή μας με την πραγματικότητα ήταν τέτοια που μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε πόσο λάθος ζούσαμε (οι περισσότεροι από εμάς), πόσο λάθος είχαμε ιεραρχήσει τις πραγματικές μας ανάγκες προκρίνοντας αντ' αυτών τις επιθυμίες μας. Πως στο κυνήγι για όλο και περισσότερα υλικά αγαθά είχαμε ξεχάσει πως η πραγματική χαρά της ζωής βρίσκεται στα απλά, μικρά και καθημερινά. Στη συντροφικότητα και στην αλληλεγγύη, στη δημιουργία και στην τέχνη, σε ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά. Στην με κάθε τρόπο επαφή με τους συνανθρώπους μας αλλά και τη φύση. Ανακαλύψαμε ξανά, έστω και από ανάγκη, τον απλούστερο τρόπο να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες. Το φαγητό, την ένδυση, τη μετακίνησή μας.

    Ανακαλύψαμε λοιπόν ξανά, συνολικά ως χώρα, το ποδήλατο. Και μέσα από το ποδήλατο, εμείς οι Ποδηλάτες Λάρισας, γνωρίσαμε ο ένας τον άλλον. Τη χρονιά που μας πέρασε η συμμετοχή στην ομάδα μας και στις δραστηριότητές της πολλαπλασιάστηκε με απίστευτους ρυθμούς. Ειδικά η συμμετοχή στις νυχτερινές βόλτες της Πέμπτης του καλοκαιριού, μπορεί εκτός από απρόσμενη να χαρακτηριστεί από εκπληκτική έως και τρομακτική, ενώ και οι ξεχωριστές εκδηλώσεις μας και παιχνίδια (alleycat race, κυνήγι κρυμμένου θησαυρού, ημέρα χωρίς αυτοκίνητο, το φεγγάρι στη ρόδα, κλπ) είχαν μεγάλη επιτυχία, σύμφωνα με όσα οι ίδιοι οι συμμετέχοντες σε αυτές μας είπαν.

    Βέβαια, στη διάρκεια της χρονιάς δεν έλειψαν και κάποιες άσχημες ή καλύτερα περίεργες συμπεριφορές ελάχιστων ανθρώπων που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις τις ομάδας. Αυτό είναι λογικό από τη στιγμή που η ομάδα είναι ανοιχτή σε όλους, πλην όμως, η συμπεριφορά και η στάση των πολλών ήταν η δέουσα, με αποτέλεσμα τα όποια περιστατικά να παραμείνουν μεμονωμένα και όσοι επιθυμούσαν είτε να δημιουργήσουν πρόβλημα διαλύοντας την ομάδα είτε να εκμεταλλευτούν τη δυναμική της ομάδας για τους δικούς τους λόγους, να απομονωθούν.

    Όλη τη χρονιά αναγκάσαμε με τη μαζικότητα των δράσεών μας, τα ΜΜΕ της πόλης και όχι μόνο, να ασχοληθούν μαζί μας και με το ποδήλατο. Μας δόθηκε φωνή και βήμα σε ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και σε εφημερίδες. Ειδικά στις τοπικές εφημερίδες, κάθε 15 ημέρες δημοσιεύονταν τουλάχιστον ένα εκτενές άρθρο είτε με θέμα το ποδήλατο είτε με θέμα κάποια από τις δράσεις μας. Το προφίλ «Ποδηλάτες Λάρισας» στο facebook ξεπέρασε τους 5000 φίλους ενώ και η ομάδα μας στο facebook τα 2000 μέλη. Όλα αυτά είχαν κατά τη γνώμη μας το εξής σημαντικότατο αποτέλεσμα: 

    Μέχρι πριν 3-4 χρόνια ελάχιστοι συμπολίτες μας, ειδικά στις ηλικίες 20-40, χρησιμοποιούσαν το ποδήλατο για τις καθημερινές και απαραίτητες μετακινήσεις τους στην πόλη της Λάρισας (στη δουλειά, στο σχολείο κλπ). Όποιος το έκανε αυτό ή που θα θεωρούνταν φτωχός ή που θα χαρακτηρίζονταν ακόμη και γραφικός. Παρόλο που η πόλη προσφέρεται για ποδήλατο, και παρόλο που υπήρχαν ανέκαθεν πολλοί ποδηλάτες, χρησιμοποιούσαν τα ποδήλατά τους σχεδόν αποκλειστικά και μόνο ως μέσο άθλησης αναψυχής και διασκέδασης και όχι για τις καθημερινές μετακινήσεις στην πόλη. Μάλιστα οι ποδηλάτες χρησιμοποιούσαν δρόμους είτε χωρίς είτε με ήπια κυκλοφορία αυτοκινήτων. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως στις κεντρικές οδούς που συνδέουν το κέντρο της πόλης με τις εισόδους - εξόδους αυτής (Κοζάνης, Φαρσάλων, Καρδίτσης, Βόλου, Σωκράτους κλπ) καθώς και στην Ηρώων Πολυτεχνείου - δρόμοι στους οποίους τα αυτοκίνητα αναπτύσσουν συνήθως μεγάλες ταχύτητες - σπάνια τολμούσαν να κυκλοφορήσουν ποδηλάτες.

    Όλα αυτά τον τελευταίο χρόνο έχουν ανατραπεί. Τα πρωινά και το μεσημέρι με το τέλος του ωραρίου, οι δρόμοι της πόλης κατακλύζονται πλέον από ποδηλάτες νεαρής σχετικά ηλικίας, 20-40 ετών, που πηγαίνουν στην εργασία τους διασχίζοντας άφοβα πλέον και τις οδούς που αναφέρθηκαν. Η οικονομική κατάσταση ήταν σίγουρα αυτή που δημιούργησε σε πολλούς την ανάγκη να ανακαλύψουν την απλότητα και την ταχύτητα στις καθημερινές τους μετακινήσεις στην πόλη και να ανέβουν σε ένα ποδήλατο. Όπως όμως πολλοί ποδηλάτες μας έχουν το τελευταίο χρόνο εκμυστηρευθεί, ήταν οι βραδινές μας βόλτες στην πόλη που τους βοήθησαν να ξεπεράσουν το φόβο τους και να αποφασίσουν να χρησιμοποιούν δρόμους με πυκνή κυκλοφορία αυτοκινήτων. Και αυτό διότι όλη τη χρονιά που μας πέρασε και στις με τεράστια συμμετοχή βόλτες μας, επιμέναμε να διασχίζουμε μία τουλάχιστον κεντρική οδό που εμφανίζει πυκνή κυκλοφορία οχημάτων. Έτσι πολλοί συμμετέχοντες εξοικειώθηκαν με τους δρόμους αυτούς, και αποφάσισαν να διεκδικήσουν έμπρακτα το δικαίωμά τους στη χρήση αυτών με το ποδήλατο. Μάλιστα, με την επιλογή τους αυτή (αν και μάλλον στράφηκαν στο ποδήλατο από ανάγκη) κέρδισαν πολύ περισσότερα από όσα περίμεναν (δηλαδή την οικονομία σε καύσιμα) με πρωταρχικό και άμεσα αντιληπτό κέρδος την ταχύτητα και ευκολία στη μετακίνηση εξαιτίας και της δυσκολίας εύρεσης χώρου στάθμευσης τις εργάσιμες ημέρες και ώρες στο κέντρο της πόλης, ενώ έμμεσο και μακροπρόθεσμο κέρδος την καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία.

    Παρόλα όμως τα θετικά της χρονιάς που φεύγει σε σχέση με το ποδήλατο και τους ποδηλάτες, την αλματώδη αύξηση αυτών και την προβολή από τα ΜΜΕ, οι αρμόδιοι φορείς ελάχιστα έπραξαν για την προώθηση του ποδηλάτου ή συνέβαλαν στις δράσεις μας, με εξαίρεση την Ελληνική Αστυνομία. Ας ελπίσουμε πως τη νέα χρονιά θα παρθούν είτε αποφάσεις για καλύτερη αστυνόμευση για την τήρηση των ορίων ταχύτητας των αυτοκινήτων ή και μείωση αυτών καθώς και για τη διατήρηση προσβάσιμων των ποδηλατόδρομων, όπου υπάρχουν, αλλά και πως θα πραγματοποιηθούν έργα για βελτίωση των συνθηκών ασφάλειας της μετακίνησης των ποδηλατών στην πόλη και κυρίως και με οριοθέτηση και κατασκευή νέων ποδηλατοδρόμων σε τμήματα κεντρικών οδών της πόλης.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ!